Nekropola
Nekropola również nekropolia (gr. ??????????, nekropolis ?? miasto umarłych) ? starożytny lub wczesnochrześcijański cmentarz usytuowany w pobliżu miasta, lub też inny stary cmentarz o dużej powierzchni, zwłaszcza taki, na którym pochowani są członkowie znanych rodów i ludzie sławni1.
Okazałe nekropole z gigantycznymi grobowcami (np. piramidy, mastaby) zakładano w Egipcie i w Chinach. W Grecji i Rzymie ciągnęły się one wzdłuż dróg (np. wzdłuż Via Appia).
Nekropole mogły mieć formy:
podziemne ? katakumby
naziemne ? jako zgrupowanie grobowców, mauzoleów
grzebalne ? o grobach wykopanych w ziemi i oznaczonych nagrobkami
skalne
Obecnie terminu tego używa się także w odniesieniu do nowożytnego lub nawet współczesnego cmentarza otoczonego szczególnym kultem1.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Nekropola
ziemne pojedyncze
Rodzaje grobów
Tradycyjne
ziemne pojedyncze (bez prawa murowania) - grób do którego chowa się trumnę ze zwłokami lub szczątkami i zasypuje ziemią
ziemne rodzinne (dwumiejscowe); bez prawa murowania - grób służący do pochowania więcej niż jednej trumny, ze zwłokami lub szczątkami
murowane pojedyncze - grób do którego, chowa się trumnę ze zwłokami lub szczątkami
murowane rodzinne (dwumiejscowe) - grób służący do pochowania więcej niż jednej trumny, ze zwłokami lub szczątkami
grobowce rodzinne - niewielkie budowle mogące pomieścić trumny w części nadziemnej i podziemnej
Urnowe
ziemne pojedyncze - grób do którego chowa się urnę z prochami i zasypuje ziemią
ziemne rodzinne (dwumiejscowe) - grób służący do pochowania więcej niż jednej urny z prochami
murowane pojedyncze - grób do którego, chowa się urnę z prochami
murowane rodzinne (dwumiejscowe) - grób służący do pochowania więcej niż jednej urny z prochami
katakumby - pomieszczenie podziemne posiadające nisze, przeznaczone do pochowania zwłok, szczątków w trumnie lub prochów w urnie
kolumbarium - miejsce naziemne posiadające nisze, przeznaczone do pochowania zwłok, szczątków lub prochów w urnie
Groby nieznanego żołnierza ? zazwyczaj wydzielone w specjalnej strefie cmentarza groby, będące często grobami masowymi.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Gr%C3%B3b
Obrzędy towarzyszące grzebaniu
Zwyczaje pogrzebowe
Do tradycyjnych form pożegnania zmarłego przyjętych w kulturze europejskiej jest towarzyszenie trumnie ze zmarłym (lub urnie z jego prochami) w pochodzie pogrzebowym (kondukcie żałobnym) w drodze na cmentarz, miejsca złożenia doczesnych szczątków. Osoby towarzyszące niosą ze sobą zwykle wieńce i wiązanki kwiatów, które na koniec składane są na grobie zmarłego. Obrzędy towarzyszące grzebaniu lub paleniu zwłok zależą od lokalnych tradycji i zwyczajów.
Od tradycyjnych form pogrzebu odstępuje się w sytuacjach wyjątkowych, takich jak wojny czy masowe klęski żywiołowe, gdy wielka liczba zmarłych nie pozwala na ich identyfikację, względnie nie ma środków finansowych i czasu na organizowanie pojedynczych pogrzebów. W takich sytuacjach stosuje się grzebanie zmarłych w mogiłach zbiorowych.
Przyjęty jest powszechny zwyczaj we wszystkich kulturach zawiadamiania znajomych i przyjaciół o fakcie pogrzebu bliskiej osoby. Odbywa się to w postaci nekrologów publikowanych w prasie oraz rozwieszanych w miejscach publicznych. Ogłoszenia takie zawierają często elementy graficzne, wskazujące na przynależność religijną zmarłej osoby lub jej bezwyznaniowość.
Rodzinie zmarłych zwyczajowo składa się kondolencje, czyli wyrażone w uroczystych słowach współczucie i żal z powodu śmierci ich bliskiej osoby. Kondolencje składane są osobiście, tuż po pogrzebie lub korespondencyjnie, gdy nie było możliwości uczestniczenia w pogrzebie lub nie ma możliwości spotkania się z rodziną zmarłego w krótkim czasie po tej uroczystości.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Pogrzeb